Jij alleen
Het eerste daglicht
doorkruist mijn kamer
een definitief einde
van het etmaal hiervoor
De weerman kondigt
een sombere dag aan
maar er is niets
waar ik me aan stoor
Ik denk aan de woorden
die ik aan je verzond
De telefoon is daarbij
mijn souffleur
Onzorgvuldig gedoseerde affectie
een stille hoop
op immer afwezig mineur
Ik weet dat je zekerheden
soms wankelen
en dat wat je opbouwt
niet altijd blijft staan
Maar in gedachten ben ik
altijd bij je
en wat ik geven kan
komt er spoedig achteraan
Ik leg mijn telefoon opzij
en ik weet
ik heb je snel weer om mij heen
Mij goed voelen doe ik zelf
Mij op wolken laten lopen
dat doe jij alleen
Crash and Burn
Het is niet het
omhelzen zonder aanraken
Het strelen zonder betasten
De woorden die verdampen
als ik in stilte naast jou
mijn gedachten deel
Het zijn niet de vlinders
die aarzelend vliegen
Wel willen maar niet durven
Angstig voor het noodweer
als ik je vertel
wat ik je eigenlijk zeggen wil
Het is niet het
niet rusten op mijn schouder
van jouw hoofd met zorgen
Terwijl ik met zachtmoedig streven
beetjes verlichting aanbied
Het is de wezenlijkheid
van de dag
De essentie waar ik met
hoge snelheid op land
Stukjes illusies zonder spoor
plotseling in een moment
achter mij verbrand
Berkenluwte
Ik wil vandaag
de dag beleven
iedere seconde tellen
en haar namen geven
Zodat de kleur
van elk moment
zich vermengt met
het gevoel van nu
Ik wil vandaag
drempels leggen
voor de scharnieren
van de dag
Zodat de tijd
niet verstrijkt
omdat morgen
zich opdringt aan
hetgeen vandaag
aan mij wil laten zien
Ik wil schuilen
in de berkenluwte
van het oneindig
hier zijn
In de bossen die
geen verwachting hebben
maar geduldig wachten
en inhaleren
totdat er niets meer
in te ademen is
Samen
Als we licht zien na het donker
en we plus zien na de min
Dan is er ruimte voor iets nieuws
staan we samen aan een nieuw begin
Als ik woorden niet kan zeggen
omdat mijn hart in raadsels is gehuld
Jij mijn gedachten wel uit kunt leggen
heb je me als een puzzelstuk aangevuld
Als jij het zonlicht bent overdag
ben ik de warmte in de nacht
Wankel je door wat het leven
heeft aangericht
dan ben ik er en
herstellen we zo het evenwicht
We zijn geen engelen
en leven niet altijd in een liefdesroman
Maar jij en ik
dat is iets van onszelf
en wat de ander geven kan
Spontane impulsiviteit
Hoeveel kun je incasseren
Hoe groot is jouw loyaliteit
Wanneer zijn lieve woorden
teveel voor jou
waardoor je er niet meer
door wordt verblijd
Wanneer is spontaan
niet meer leuk
En gaan mijn impulsen
voor jou te vlug
Is een gedicht niet langer
als een toverspreuk
Maar eerder tien stappen terug
Wat kan ik nog zeggen
als ´houden van´
de lading teveel dekt
en er iedere minuut
meer van jouw verwarring
bij mij wordt opgewekt
Over spijt kan ik niet praten
Spontaniteit heeft mij
nog nooit geschaad
Impulsiviteit
was meer dan je hebben kon
nu jouw leven
het mijne langzaam
maar zeker verlaat
Held
Graag zou ik een held voor je zijn
dan snelde ik naar je toe
en verloste ik je van het blok aan je been
dan zou je weer lachend door het leven gaan
Genietend van je vrijheid
met mij als held om je heen
Ik zou bergen voor je verzetten
het opnieuw ordenen van de dierenriem
de leeuw veranderen in een vlinder
Als ik daarmee bereiken kan
dat ik jouw liefde verdien
De wereld lijkt een vrolijker decor
als je een stukje van jezelf
in een ander vindt
Het voelt aangenaam
te weten dat je niet alleen staat
jij en ik zijn eensgezind
Graag zou ik een held voor je zijn
ik pluk elke bloem ter wereld
en verzend ze aan je
in bossen van een miljard
Als held staat niets mij in de weg
om te verduidelijken
het opgetogen gevoel
in mijn hart